Het overgrote deel van de productie van textiel en kleding vindt plaats in ontwikkelingslanden waar wetgeving minder goed gehandhaafd wordt en de lonen uitzonderlijk laag zijn. Vaak ten koste van fatsoenlijke omstandigheden voor de arbeiders.
Op kantoen plantages zijn gedwongen arbeid en kinderarbeid niet ongewoon en wordt in onveilige omstandigheden gewerkt met schadelijke chemicaliën. In fabrieken maken arbeiders uitzonderlijk lange dagen om rond te komen. De vastgestelde minimumlonen in deze landen vallen vaak een stuk lager uit dan het leefbaar loon (een salaris waarmee je volgens de maatstaven in het productieland in basisonderhoud kunt voorzien). In fabrieken werken veelal vrouwen, die te maken kunnen hebben met discriminatie net als minderheden vanwege religie of afkomst. Om hier als werknemer verandering in te kunnen brengen is vrijheid van vakvereniging een belangrijk recht, maar in veel gevallen niet toegestaan. (bron: Modint factsheet)
Om uiteindelijk een mooi en verantwoord kledingstuk in de winkel te presenteren hebben vele mensen hier met liefde aan gewerkt. Elke schakel in de productieketen voegt iets moois toe aan onze producten. Maar elke schakel brengt ook mogelijke risico’s met zich mee die een negatief effect kunnen hebben voor de mens en het milieu.
Door voortdurend onderzoek te doen en gesprekken te voeren proberen wij alle mogelijke risico’s in kaart te brengen. Stap voor stap creëren we meer inzicht, steeds dieper de keten in. Door samenwerkingen met NGO’s, lokale organisaties en andere deskundigen werken we aan het verbeteren en voorkomen van risico’s.
Geen kinderarbeid
Leefbaar loon voor de (fabrieks)arbeiders
